هبوط

خوانندگان آثار دکتر علی شریعتی، اغلب با گریز‌زدن‌های گاه‌وبیگاه او به داستان خلقت آشنایند. اما شاید همگی مطلع نباشند که ایشان در کجا به کالبد‌شکافی این استعاره پرداخته است. نوشتۀ بلند «هبوط» همان‌جاست. دکتر با تفسیری نمادین از آیات مربوط به خلقت آدم و نیز هبوط او، به نوعی فلسفۀ تاریخ دست یافته است. او معتقد است که در این سفر، آدم بی‌دردی را به درد فروخت و داستان فرزندان آدم، فرایاد‌آوردن دوبارۀ آن دردِ نخستین است. این نوشته زیبا و خیال‌انگیز از «دردِ بودن» سخن می‌راند. سبک داستانی و سیّال نوشته باعث می‌شود که با هر بارخواندن، افق تازه‌ای از آن مکشوف شود. این کتاب منبع سرشاری از گزین‌گویه‌های فلسفی‌گونۀ دکتر شریعتی نیز هست.