حمید مبشر از شاعران مهاجر افغانستان مقیم ایران در شهر قم است و به تحصیل علوم دینی اشتغال دارد. او غالباً در قالب غزل کار می‌کند و در این کتاب حدود هفتاد غزل او منتشر شده است، شعرهایی که غالباً محصول دهۀ هشتاد این شاعر است و از بهترین آثار او. این مجموعه شعر در واقع کار مشترکی است میان انتشارات سپیده‌باوران و مؤسسۀ فرهنگی درّ دری و یکی از پنج کتابی است که به این شیوه منتشر شده است.
شعر حمید مبشر از نظر محتوا در سه حوزۀ عاشقانه، اجتماعی و مذهبی جای می‌گیرد و البته مثل آثار اغلب شاعران مهاجر افغانستان، درد و اندوه غربت و دشواری‌های مهاجرت، بر همه انواع آثارش سایه انداخته است.
سخت آزرده‌ام از این دنیا، بگذارید از جهان بروم
از جهان پر از دروغ و کلک. از جهان ستمگران بروم
آن طرف‌های ما خبرهایی است، پشت دیوارها تماشایی است
سمت الهام‌های تازه و نو، فارغ از رنج آب و نان بروم
من همان آدم نخستینم که شبی با ستاره‌ها گم شد
دوست دارم دوباره برگردم، دوست دارم به کهکشان بروم
شوق دیدار یار دارم من، یک دل بی‌قرار دارم من
ساک خود را پر از غزل سازم، صبحدم سمت جمکران بروم
از نظر صوری شعر حمید مبشر که در حد مناسبی از نوگرایی بهره دارد و هنرمندی‌ها هم در آن در حد معمول است. آثار او را نمایندۀ شعر معتدل افغانستان دانست، شعری که می‌تواند مخاطبان بسیاری را به خود جذب کند و راضی نگه دارد، بدون این که در نظر گروهی از مخاطبان، غیرمعمول و بدور از هنجار به نظر رسد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.