تولید علم و علوم انسانی

این کتاب مجموعه‌ای از مقالات و گفتگوهای دکتر ابراهیم فیاض استاد دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه تهران است.
چنان‌که از عنوان کتاب نیز برمی‌آید، محور همه مقالات بحث علوم انسانی و وضعیت آن در ایران کنونی است. روح کلی حاکم بر کتاب از ضرورت پرداختن بیشتر به علوم انسانی حکایت دارد و این که امروزه در ایران این موضوع غریب مانده است.
عنوان برخی از مقالات این کتاب چنین است: «اقتصاد اسلامیِ پیشرفت»، «مردم‌شناسی دینی فلسفه»، «خلاقیت و سازمان»، «علوم انسانی و سیاست‌گذاری کلان»، «سازمان و دانش» و «انقلاب فرهنگی و دانشگاه اسلامی». و گفتگوها عناوینی از این دست دارد: «اشرافیت معرفتی در مصاف با علم بومی»، «فاجعۀ علوم انسانی»، «وضعیت علوم انسانی در ایران»، «ساز فرهنگ با نوای ایرانی» و «مصرف‌گرایی از کالا تا اندیشه».
در بخشی از کتاب چنین می‌خوانیم: «امروز مجبوریم تمام ساختارهای خود را بازسازی کنیم و برای این که از این وضعیت بیرون بیاییم، همه احساس می‌کنند که باید به جلو حرکت کرد. همین توجه دوباره به علوم انسانی یکی از نشانه‌هاست. چون واقعاً همه دیدند که جنگ‌های روانی و نرم چقدر می‌تواند مؤثر باشد… این وضعیت فعلی، ما را به سمت یک وضعیت جهانی سوق می‌دهد. انگار وسط رود بزرگی افتاده‌ایم که اتفاقاً موج هم بسیار دارد. حتماً و باید شنا یاد بگیریم.»