«امامت» از مباحث محوریِ کلام شیعه است و در همنشینی با کلمۀ «امت» جایگاه ویژهای در نظام فکری دکتر علی شریعتی یافتهاست؛ با این تفاوت که امت و امامت در تبیین شریعتی صبغۀ جامعهشناسانه دارد. سعی دکتر شریعتی بر این است که با نقبزدن به ریشۀ واژههایی مانند «امام» و «امامت»، از دل آنها نظام سیاسیاجتماعی مدرن را بیرون بیاورد، نظامی که در عین رقابت با دیگر سیستمهای رقیب، برتریهایی نیز دارد. این متن بازبینیشدۀ چهار سخنرانی است که در «حسینیۀ ارشاد» ایراد شده و در کتاب «علی» (مجموعه آثار ۲۶) به چاپ رسیده است.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.