محمدحسین انصاری‌نژاد از شاعران خوب جنوبی است، در کسوت علمای دینی و البته با شعری که می‌شود آن را به جریان نوین شعر حوزوی منتسب ساخت. در این جریان شعری، سیرت مذهبی و معنوی با صورت امروزین و تکنیک‌های نو شعر فارسی پیونده خورده است. در این کتاب حدود چهل غزل، پانزده رباعی و دوبیتی، یک ترکیب‌بند و یک شعر نیمایی گرد آمده است. کتاب با مقدمه‌ای از محمدکاظم کاظمی همراه شده است. در بخشی از این مقدمه می‌خوانیم: « در آثار شاعر ما، هم رگه‌هایی از عاشقانه‌سرایی می‌توان یافت، هم عنایت به مضامین مذهبی، هم به مفاخر فرهنگی و تاریخی و هم به مسائل اجتماع و سیاست امروز. در همه این مضامین و حال و هواها، شعر او همچنان نو و پرطراوت است و مبتنی بر تجربه‌های رایج در غزل امروز در این نسل… انصاری‌نژاد شاعری است متعهد. منظور من نوعی هدفمندی در کار است و نیز دوری‌گزینی از تفنن‌ها و سرگرمی‌هایی که بعضی شاعران عصر ما بدانها دچار می‌شوند و شعر را از باب نمایش زور بازوی شاعرانه می‌سرایند، نه از سر درک و درد.»
این هم بیت‌هایی از غزل «زمزمۀ کاشی‌ها» از این کتاب
محو در گسترۀ آبی نقاشی‌ها
غزلی چیده‌ام از زمزمۀ کاشی‌ها
باز در خلسه‌ام آواز «بنان» می‌پیچد
حافظ آهسته مرا برده به خوش‌باشی‌ها
بر سرم سایۀ ابر کلماتی است شهید
شب رؤیایی شاعر شدن کاشی‌ها
شب گل انداخته از جلوۀ طاووسی تو
یا قلم‌موی تو در پردۀ نقاشی‌ها
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.