شاعر میگوید «خاستگاه بسیاری از رباعیات مجموعۀ حاضر، لحظات ناب تنهایی بوده است. در غار حرای تنهایی میتوان به خدا نزدیکتر شد؛ در خلوت بیمثال آن، گمشدۀ خویش را پیدا کرد و در آینۀ بیریای آن، به خودشناسی نائل آمد.»
آرمان سلیمی کوچی شاعری است جوان و در عین حال دارای طبع و قریحۀ نیرومند. در این دفتر ۵۸ رباعی او را میخوانیم، رباعیهایی که بیشتر حال و هوایی عاشقانه و در عین حال معنوی دارند. تمرکز و توجه شاعر در این کتاب بر «خویش» است، بر روح انسانی که در خلوت خویش با تأملات عاشقانه و معنوی سر میکند.
دایرۀ عناصر و هنرمندیهای تکنیکی شاعر گسترده است. او شعرهایی نسبتاً مجرّد و انتزاعی دارد مثل این رباعی:
ای دل! هدفت چیست، به دنبال چه ای؟
او لایتناهیست، به دنبال چه ای؟
هرچند که او در همه جا هست، ولی
در هیچ کجا نیست، به دنبال چه ای؟
و در کنار اینها شعرهایی هم دارد با چشمدیدهای ملموس و عینی زندگی.
آن پنجرۀ دلبریات را بگشا
گنجینه پرگوهریات را بگشا
پروانه به گیسوی تو عادت کرده است
لطفاً گره روسریات را بگشا.
او در بعضی موارد از تکرارها، تعبیرهای محاورهای و بعضی هنرمندیهای رایج در رباعی هم بهره برده است، هرچند نقطۀ اتکای او این شگردها نیست، بر خلاف بسیاری از رباعیهای این سالها که بر استفاده از ضربالمثلها و تعبیرهای کنایی محاوره در مصراع چهارم متکیاند. در مجموع شعر او را متعادل، خوشساخت و جذاب مییابیم.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.