مغزنوشته های یک جنین

بزرگی گفته است وقتی می‌شود کتابی را به کودکی که هنوز زاده نشده تقدیم کرد، پس کودکی هم که هنوز زاده نشده می‌تواند کتابی بنویسد. بزرگِ یادشده و گوینده این جمله، خودش دست به کار شده و مغزنوشته‌های یک جنین را به رشته تحریر درآورده است. شما با مطالعه این کتاب متوجه می‌شوید بشریت وقتی هنوز به دنیا نیامده است به چه چیزهایی فکر می‌کند و بدین ترتیب می‌توانید بفهمید افکار نامربوطی که بشریت پس از به دنیا آمدن در سرش پیدا می‌شود دقیقا از کجا آب می‌خورد.
از متن کتاب:
داشتم با خودم فکر می‌کردم سوای مباحث فیزیولوژیک، اگر قرار بود ما جنین‌ها به جای رحم مادر در جایی از بدن پدرها زندگی می‌کردیم چه اتفاقاتی می‌افتاد:
– احتمالا در هفتۀ اول حوصله‌شان سر می‌رفت و سزارین می‌کردند
-کشوی میزشان را از طریق هول دادن با شکم می‌بستند.
– اگر ویار می‌کردند، باعث قحطی می‌شدند.
به‌خاطر بی‌توجهی، تا لحظۀ زایمان هم سراغ دکتر نمی‌رفتند و احتمالا در اداره و دستشویی وضع حمل می‌کردند.
به‌جای پوشیدن لباس راحت، کمربندشان را محکم‌تر می‌بستند تا بزرگی شکم‌شان مشخص نشود.
– اگر بچه‌ توی شکم‌شان لگد می‌زد، آنها هم فورا توی سرش می‌زدند تا ادب شود.