مردم شناسی ایرانی

دکتر ابراهیم فیاض (۱۳۴۲، کازرون) پژوهشگر سرشناس حوزۀ مردم‌شناسی است. او که اکنون در دانشگاه تهران تدریس می‌کند، به اظهار نظرها و دیدگاه‌های متفاوت شهرت دارد و این کتاب او هم خالی از این دیدگاه‌ها نیست.
این کتاب مجموعۀ ۲۶ مقاله و یک گفتگو از دکتر فیاض است و موضوع محوری همه آن‌ها مردم‌شناسی طیف‌ها و طبقات گوناگون اجتماعی در ایران است. از جملۀ این مقالات است «مردم‌شناسی جمعیت ایران»، «مسائل جنسی و فرهنگ عمومی»، «مردم‌شناسی بهاییت جدید»، «مردم‌شناسی حوزۀ علمیۀ قم»، «تبارشناسی غرب‌گرایی ایرانی»، «حجاب و غریزۀ جنسی»، «مردم‌شناسی تمدن جام جهانی»، «مردم‌شناسی وهابیت».
پایان‌بخش کتاب گفتگویی با دکتر فیاض است که با عنوان «ایران، بدون مردم‌شناسی هرگز به جایی نخواهد رسید» منتشر شده است. ایشان در پایان این مصاحبه می‌گوید: «من معتقدم ایران بدون مردم‌‌‌شناسی، هرگز به جایی نخواهد رسید. انسان‌شناسی، راه نجات ایران است؛ چراکه ایران کشوری به‌شدّت تاریخی است. تاریخ هم‌اکنون نیز در زندگی ما حضور دارد. فرهنگ، جهان‌بینی و… در قالب شب یلدا، عید نوروز و… هر سال در ایران بازتولید می‌شود. ایران همچنین کشوری به‌شدّت جغرافیایی است و جغرافیا، فرهنگ‌های بسیار متنوعی در آن تولید کرده است. فرهنگ چنین کشوری را فقط با کمک مردم‌‌شناسی می‌توان بازتولید کرد.»
تنوع مطالب و حوزه‌های مختلفی که نویسنده در این کتاب وارد آن‌ها شده و در عین حال نظریات خاص و گاه ابتکاری او در این حوزه‌ها، از ویژگی‌های مهم کتاب است.