مثنوی دانشجویی

دکتر عباس احمدی هم دکتر است. از همان دکترهای راستکی. از همان‌ها که سال‌ها پشت میزهای دانشکده درس خوانده‌اند تا دکتر شده است. مثنوی دانشجوی خودش بهترین سند برای اثبات راستکی بودن دکترای دکتر احمدی است و نشان می‌دهد او کلی دانشگاه‌نشین بوده است. اما دکتر احمدی در دوران تحصیل بیکار هم نبوده و کارهایی کرده، که باز همین مثنوی دانشجویی یکی از آنهاست.
«نسل بعد از نسل بعد از من»! سلام
نسل شوت و نخبه و لمپن! سلام
بشنو از من چون حکایت می‌کنم
درد دانشجو روایت می‌کنم
در هوایی سرد شعری گفته‌ام
بشنوید از درد شعری گفته‌ام
«سینه خواهم شرحه شرحه از فراق»
تا بگویم فرق خر را با الاغ
«هر کس از ظن خود شد یار من»
کرد کاه و یونجه‌اش را بار من
«سرّ من از نالۀ من دور نیست»
گرچه اصلا سور و ساتم جور نیست